Ustawa z 19 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o opłacie skarbowej w założeniu ma na celu wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych przez doprecyzowanie obowiązujących przepisów i tym samym zapewnienie prawidłowego ich stosowania.
Kluczowe zmiany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych
Zmiany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych polegają na:
» wprowadzeniu nowych definicji legalnych pojęć: budynek, budowla, obiekt budowlany, roboty budowlane, trwałe związanie z gruntem, oraz część mieszkalna budynku mieszkalnego;
» modyfikacji zakresu zwolnienia dotyczącego budowli infrastruktury portowej oraz zwolnienia infrastruktury kolejowej i obszaru kolejowego;
» przyznaniu radzie gminy prawa do wprowadzenia, w drodze uchwały, obowiązku prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób zobowiązanych do uiszczania opłaty uzdrowiskowej.
Definicje kluczowych pojęć w nowelizacji
Budynek
Zgodnie z ustawą, „budynek” to obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz który posiada fundamenty i dach, z wyłączeniem obiektu, w którym są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność.
Budowla
„Budowla” oznacza zaś:
a. obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w dodanym załączniku nr 4 do ustawy (tj. np. obiekt kontenerowy trwale związany z gruntem, wiata inna niż poniższa, odkryty obiekt sportowy, amfiteatr, droga, wjazd, zjazd i wyjazd z drogi, zatoka parkingowa, ogrodzenie, składowisko odpadów, parking znajdujący się poza budynkiem, plac postojowy, plac składowy, plac pod śmietnik, podjazd, zadaszenie, przekrycie namiotowe, powłoka pneumatyczna, strzelnica, kiosk uliczny, pawilon sprzedaży ulicznej, pawilon wystawowy – trwale związane z gruntem, wolno stojące: wieża, maszt, oświetlenie zewnętrzne), wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem,
b. elektrownię wiatrową, elektrownię jądrową i elektrownię fotowoltaiczną, biogazownię, biogazownię rolniczą, magazyn energii, kocioł, piec przemysłowy, kolej linową, wyciąg narciarski oraz skocznię, w części nie będącej budynkiem – wyłącznie w zakresie ich części budowlanych,
c. urządzenie budowlane – przyłącze oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w lit. a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem,
d. urządzenie techniczne inne niż wymienione w lit. a–c – wyłącznie w zakresie jego części budowlanych,
e. fundamenty pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową
– wzniesione w wyniku robót budowlanych, także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie.
Obiekt budowlany
Pod pojęciem „obiekt budowlany” należy rozumieć budynek lub budowlę, z wyłączeniem wyrobisk górniczych, a także niewielkich obiektów stanowiących:
a. obiekty kultu religijnego – np. kapliczki, krzyże przydrożne i figury,
b. obiekty architektury ogrodowej – np. posągi i figurki ogrodowe, wodotryski, mostki, pergole, murowane grille i oczka wodne,
c. obiekty użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku – np. śmietniki, wiaty na wózki dziecięce i rowery oraz obiekty stanowiące wyposażenie
placów zabaw dla dzieci.
Z kolei „roboty budowlane” oznaczają prace polegające na budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie lub montażu, do których stosuje się przepisy ustawy – Prawo budowlane.
„Trwałe związanie z gruntem” to takie połączenie obiektu budowlanego z gruntem, które zapewnia temu obiektowi stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym niezależnym od działania człowieka, mogącym zniszczyć lub spowodować przemieszczenie lub przesunięcie się obiektu budowlanego na inne miejsce.
Jakie obowiązki ma przedsiębiorca w 2025 roku?
Za część mieszkalną budynku mieszkalnego będzie uznane także pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pojazdów w tym budynku. Według przepisu przejściowego nowelizacji, podatnicy, w odniesieniu do których zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości powstaje z mocy prawa w 2025 r., mogą składać deklaracje na podatek od nieruchomości (DN-1) na rok 2025 w terminie do dnia 31 marca 2025 r., jeśli spełnią określone warunki.
Zmiany w ustawie o podatku rolnym dotyczą zwolnień podmiotowych. Np. według nowego przepisu zwolnienia i ulgi podatkowe określone w art. 12 ust. 1 pkt 3–7 i ust. 6, art. 13 i art. 13c stosuje się na wniosek podatnika w drodze decyzji. W konsekwencji pozostałe zwolnienia i ulgi będą stosowane z urzędu. Ustawa zawiera także przepis przejściowy, zgodnie z którym, jeżeli przed dniem wejścia w życie przedłożonej nowelizacji wszczęto na wniosek i nie zakończono postępowania o zastosowanie w 2025 r. zwolnienia podmiotowego, to postępowanie umarza się, a zwolnienie stosuje się z urzędu.
Wysokość podatku od nieruchomości – co się zmienia?
Zmiany w przepisach mogą wpłynąć na wysokość podatku, szczególnie w odniesieniu do nowych definicji budowli. Właściciele nieruchomości muszą upewnić się, czy nie powinni skorygować dotychczasowych deklaracji podatkowych, uwzględniając nowe zasady klasyfikacji obiektów.
Wydłużony termin na złożenie deklaracji w 2025 roku
Ustawodawca umożliwia wydłużenie terminu na złożenie deklaracji na podatek od nieruchomości do 31 marca 2025 r., jednak pod warunkiem spełnienia następujących warunków:
- Złożenie zawiadomienia o skorzystaniu z wydłużonego terminu do 31 stycznia 2025 r.
- Dokonanie wpłat miesięcznych rat podatku za styczeń, luty i marzec 2025 r. w wysokości odpowiadającej średniej miesięcznej kwocie podatku za 2024 r.
W ustawie o opłacie skarbowej nowelizacja m.in. określa organ właściwy w sprawach opłaty skarbowej w przypadku złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpisu, wypisu lub kopii w formie elektronicznej za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego. Będzie to:
a. organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę mocodawcy, a w przypadku udzielenia pełnomocnictwa lub prokury przez więcej niż jednego mocodawcę w jednym dokumencie – organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę mocodawcy wskazanego w tym dokumencie jako pierwszy, który ma miejsce zamieszkania albo siedzibę w Polsce,
b. Prezydent miasta stołecznego Warszawy, jeżeli mocodawca albo żaden z mocodawców ustanawiających pełnomocnictwo lub prokurę w jednym dokumencie nie ma miejsca zamieszkania albo siedziby w Polsce.
Nowelizacja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.
Jak skorzystać z doradztwa podatkowego?
Dzięki nowelizacji wzrasta potrzeba konsultacji ze specjalistami w zakresie prawidłowego opodatkowania nieruchomości. Współpraca z biurem rachunkowym pozwala uniknąć błędów przy sporządzaniu deklaracji i sprawnie dostosować się do zmian w przepisach.
Co obejmuje doradztwo podatkowe?
1. Analizę nieruchomości pod kątem nowych przepisów – szczegółowe przeanalizowanie zmian w definicjach budynku i budowli oraz ich wpływu na opodatkowanie nieruchomości, w tym zweryfikowanie, czy dany obiekt faktycznie podlega podatkowi od nieruchomości.
2. Pomoc w sporządzeniu deklaracji na 2025 rok – sporządzenie deklaracji DN-1 zgodnie z nowymi wymogami, a także pomoc w uzupełnieniu niezbędnych informacji i poprawnym określeniu podstawy opodatkowania.
3. Wsparcie w kontaktach z organami podatkowymi – pomoc w przygotowaniu niezbędnych wyjaśnień i dokumentacji w przypadku wątpliwości organów podatkowych oraz reprezentacja przed urzędami w sytuacji sporów podatkowych.
4. Weryfikację poprawności naliczonego podatku – sprawdzenie, czy właściwie określono wysokość podatku od nieruchomości na podstawie nowelizacji ustawy oraz analiza możliwości skorzystania z ulg podatkowych.
5. Optymalizację podatkową dla przedsiębiorców – wskazanie legalnych możliwości redukcji podatku poprzez odpowiednie zarządzanie nieruchomościami, w tym zmiany w użytkowaniu budynków i budowli, które mogą wpłynąć na zmniejszenie obciążenia podatkowego.
6. Pomoc w interpretacji przepisów i ich zastosowaniu w praktyce – każda nowelizacja prawa wiąże się z możliwością różnych interpretacji. Doradcy pomagają wyjaśnić wątpliwości dotyczące opodatkowania i wskazują, jak nowe regulacje wpłyną na działalność firmy.
7. Monitorowanie zmian w przepisach i bieżące doradztwo – profesjonalne biuro rachunkowe na bieżąco śledzi zmiany w prawie podatkowym i dostarcza swoim klientom aktualne informacje dotyczące ich obowiązków, co pozwala na uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek związanych z kontrolami skarbowymi.Skorzystanie z doradztwa podatkowego pozwoli uniknąć błędów oraz zoptymalizować rozliczenia, dostosowując się do zmieniających się przepisów. Jeśli masz wątpliwości, skontaktuj się z naszym zespołem!
