Samochód osobowy w firmie

|
Grupa Doradcza KDRC

Ustawa z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw wprowadza z dniem 1 stycznia 2019 r. zmiany dotyczące samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Nowe przepisy określają zasady rozliczania kosztów używania samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej i do innych celów (niezwiązanych z tą działalnością). W tym zakresie w ustawach o podatku dochodowym wprowadzono rozwiązania podobne do funkcjonujących już wcześniej w podatku od towarów i usług (VAT). Przyjęto, że tzw. użytek mieszany pozwoli na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów 75% wydatków eksploatacyjnych (dotąd było to 100%).

Prawodawca uznał, iż fakt wykorzystywania samochodu służbowego do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością ma charakter obiektywny i przyjęcie – dla celów VAT – że samochód jest wykorzystywany nie tylko do działalności gospodarczej dopuszcza przyjęcie takiego domniemania również na gruncie innych ustaw podatkowych.

Odliczenie 100% wydatków związanych z korzystaniem z samochodu także do celów innych niż działalność gospodarcza możliwe jest tylko przez przedsiębiorców, którzy korzystają z samochodu wyłącznie do celów biznesowych, przy czym konieczne jest prowadzenie ewidencji potwierdzającej wykorzystanie samochodu wyłącznie do celów służbowych (można w tym celu używać ewidencji stosowanej dla celów VAT).

Jeśli zaś podatnik nie prowadzi ewidencji dla celów VAT lub podatku dochodowego, to przyjmuje się,iż samochód osobowy jest wykorzystywany takżedo celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika, chyba że podatnik będzie zwolniony z obowiązku prowadzenia takiej ewidenji na mocy przepisów. W razie ustalenia, że podatnik niezgodnie ze stanem faktycznym nie stosował ograniczenia kosztów uzyskania przychodów, ograniczenie to znajdzie zastosowanie od daty rozpoczęcia używania przez podatnika danego samochodu osobowego.

Nowelizacja podwyższa do 150 tys. zł (225 tys. zł w przypadku samochodów elektrycznych) – kwotę limitu wartości samochodu osobowego, do którego możliwe jest pełne odliczenie odpisów amortyzacyjnych w wyniku zużycia się takiego pojazdu. Dotychczas limit ten wynosi ł 20 tys. euro dla samochodów innych niż elektryczne oraz 30.000 euro dla samochodów elektrycznych.

Nowe regulacje podwyższają do 150 tys. zł kwotę odnoszącą się do wartości samochodu przyjętej do celów obliczenia składki z tytułu ubezpieczenia samochodu osobowego, jaka może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Nowelizacja ujednolica zasady podatkowego rozliczania przez podatników wykorzystywania samochodów osobowych w prowadzonej działalności, niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie jakiej podatnik korzysta z takiego pojazdu. Oznacza to wprowadzenie limitów po stronie korzystającego. Przewidziano więc odpowiednie rozciągnięcie ograniczenia stosowanego do odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego na inne formy korzystania z samochodu osobowego.

Nowe przepisy określają też kwotę limitu łącznych opłat zaliczanych do kosztów podatkowych wynikających z umowy leasingu (innej umowy o podobnym charakterze) – do 150 tys. zł (w przypadku samochodów elektrycznych 225 tys. zł). Z uwagi na „techniczne” różnie między tymi formami korzystania z samochodu osobowego w przypadku umów leasingu operacyjnego, najmu i dzierżawy ustawa przewiduje zatem, że ograniczenie w zaliczaniu opłat z tytułu tych umów do kosztów podatkowych ustalone zostanie proporcją wartości leasingowanego (najmowanego) samochodu do kwoty 150.000 zł (225.000 zł w przypadku samochodu elektrycznego). Tak ustalona proporcja stosowana będzie do każdej płatności dokonywanej w ramach ww. umów. W celu zachowania neutralności sposobów korzystania z samochodu osobowego w firmie (nabycie vs. używanie cudzego samochodu) limitowaniu nie będą podlegać składki ubezpieczeniowe płacone w ramach umów leasingu, najmu itp., poza składkami AC pojazdu (składki te również podlegają limitowaniu kosztowemu w przypadku własnego samochodu). Kwota wynikająca z zastosowania ww. proporcji obejmować ma także naliczony VAT, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku.

Ponadto zmiany dotyczą zasad zaliczania w koszty podatkowe wydatków związanych z używaniem dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych, które nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Zamiast wykorzystywanej dotychczas ewidencji przebiegu pojazdów, tzw. kilometrówki, przewidziano uproszczony sposób kwalifikowania do kosztów podatkowych wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego stanowiącego własność przedsiębiorcy. Podatnicy, którzy dla potrzeb działalności gospodarczej będą wykorzystywać samochód stanowiący ich własność, do kosztów uzyskania przychodów będą mogli zaliczyć 20% poniesionych wydatków (80% wydatków wyłączono z kosztów podatkowych). Dla ustalenia limitu wydatków zaliczanych do kosztów podatkowych, podatnicy będą uwzględniać wszystkie wydatki związane z eksploatacją stanowiącego ich własność, prywatnego samochodu osobowego faktycznie wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT (niewpisanego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niebędącego samochodem o wartości do 10 tys. zł, niebędącego samochodem niezaliczonym do środków trwałych z uwagi na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok).